Projekt punktowców WZ-5
Dzisiejszy wpis poświęcony jest projektowi WZ-5 – czyli 12-kondygnacyjnym punktowcom z osiedla Plac Teatralny w Warszawie. Autorami projektu są architekci: Jerzy Czyż, Jan Furman, Lech Robaczyński, Andrzej Skopiński oraz konstruktor – M. Kisielewicz. Pięć budynków zostało wzniesione w ramach budowy nowego osiedla wzdłuż Trasy W-Z przy Alei Świerczewskiego, która dzisiaj nosi nazwę “Solidarności”.
Każdy z bloków miał jednakową kubaturę 23 000 m3. Na parterze były przewidziane miejsca na 2 sklepy oraz 7 mieszkań, natomiast pozostałe 11 powtarzalnych kondygnacji mieściło 11 mieszkań typu M-3.
Wszystkie mieszkania posiadały duży pokój z wnęką sypialną, kuchni z wnęką jadalną i łazienkę. Jak widać z powyższego schematu, budynek posiadał jedną klatkę schodową oraz dwie windy – jak opisuje to publikacja z lat 60 – “dźwigi szybkobieżne”.
Konstrukcja punktowców została wykonana w technologii żelbetowej monolitycznej. Poniżej przedstawiony jest schemat konstrukcyjny poprzecznej ściany nośnej, która ma grubość 12 cm. Dla zwiększenia jej sztywności została ukształtowana w formie meandra o skoku 7 cm, a wnęki zostały wypełnione płytami wiórkowo-cementowymi w celach izolacji. Dzięki takiemu zabiegowi, ściana odpowiadała wytrzymałości ściany o grubości 18 cm.
Ściany najniższej kondygnacji parterowej zaprojektowano w konstrukcji żelbetowej, Stropy zostały wykonane w technologii DMS betonowanej na mokro.
Źródła: Budownictwo Betonowe TOM X: Budowle Miejskie, Warszawa 1964 r.; zdjęcie tytułowe: https://tiny.pl/5bt05frb
